Hanoi, Sapa, Halong bay

Nadat we heerlijk geslapen hadden zijn we 2 dagen Hanoi gaan verkennen. Wat een avontuur is dat, alleen het oversteken al is een belevenis op zich. Auto’s rijden gewoon door maar de scooters manoeuvreren zich om jou heen als je maar in een en hetzelfde tempo doorloopt! Het lukt ons steeds beter!!
We worden overal op straat aangekeken en zijn erg interessant. Bij het maken van de kerstfoto’s bij de decoraties rondom het meer werd ik dan ook na lang twijfelen door een paar 14-jarige jongens gevraagd of ze met mij op de foto mochten. Natuurlijk, ik ben de beroerdste niet dus prima kom maar…staan er niet 2 maar ineens 7 jongens om me heen met big smiles en kwamen er even zoveel telefoontjes uit de zakken want dit was natuurlijk helemaal geweldig. Na 4 heb ik gezegd dat het klaar was en zijn we doorgelopen, ben tenslotte geen attractie haha!
Wat mijn gymhart wel heel goed doet in Hanoi is dat hier op heel veel plaatsen gewoon op de stoep een badmintonveld geverfd is en zowel jong als oud hier staan te slaan. Ook worden er danslessen gegeven rondom het meer ’s avonds, gewoon in de open lucht en zien we geregeld iemand zijn eigen ochtend/avondgymnastiek doen.

In Hanoi sliepen wij in een hotel dat onze toer naar Sapa ook had geregeld. Halong bay hadden we via een toerbureau gedaan omdat dit vele malen goedkoper was. Het hotel was prachtig en de service hartstikke goed maar kerstavond daar ook overnachten was ons iets teveel dus zijn we op zoek gegaan naar een hostel. Dat vonden we 2 straten verderop en zag er prima uit, was ook net nieuw dus dat scheelt. We hebben een kamer geboekt en kregen meteen een kortingsbon voor de massagesalon. Dit was de dag dat ik ’s ochtends vreselijk beroerd wakker was geworden dus die massage leek mij erg fijn. Ik had gewoon flinke koorts, hoesten, keelpijn…kortom gewoon ordinaire griep! Nadat we heel Hanoi gezien hadden te voet zijn we dus voor een massage gegaan. Ik mocht me douchen en toen moest ik zo’n papierenmutsje aantrekken maar dan in de vorm van een onderbroekje. Er kwam een klein Vietnamees vrouwtje binnen en toen ik op de bank lag klom ze bovenop me en gooide al haar gewicht in de strijd. Het was af en toe pijnlijk maar een hele goede massage! Bij Niels wist hij meteen te vertellen dat hij door zijn voet last had van zijn rug en kreeg hij i.p.v. alleen een voetmassage ook nog een rugmassage. Eenmaal beneden kregen we van de eigenaresse gratis verse thee en een fruitshake en als we met kerst terug zouden komen kregen we 50% korting, tja dat laten wij ons geen 2x zeggen!!
Diezelfde avond zijn we terechtgekomen bij een hartstikke leuk eettentje met kussentjes op de grond en iedereen die opvloog toen wij onze schoenen uit wilde trekken om naar binnen te komen. Meteen kwam er een man van boven want die sprak Engels en we kregen van alles voorgeschoteld en moesten alles van de kaart proberen. Dom natuurlijk want dat kostte ons uiteindelijk een rib uit ons lijf (en dat in Azie) maar het was dan ook VERRUKKELIJK eten! We hebben een gezellige avond gehad en heerlijk Vietnamees gegeten!

Toen begon ons avontuur naar Sapa. Sapa ligt bijna tegen de Chinese grens aan en is bergdorp waar nog etnische minderheden wonen. Wij hadden de volledige toer via ons hotel geboekt maar waren daar uiteindelijk niet echt blij om. Er werd ons gewoonweg niets verteld. In de slaaptrein heen hadden we een Vietnamees echtpaar in onze hut waarvan de man vrolijk een half uur zijn telefoon met Vietnamese muziek op zijn buik had liggen waar wij van mee konden genieten. Gelukkig deed hij deze snel uit maar kon ik natuurlijk nog steeds niet echt slapen omdat ik zo vreselijk beroerd was. Half en half een oog dicht gedaan en bij aankomst in Sapa stond onze pickup netjes klaar met een bordje Miss Danielle. Eenmaal in het busje gingen we nog niet weg maar hebben ze nog een uur geleurd om de bus vol te krijgen met mensen. Toen werden we gedropt bij een hotel waar ons weer niets werd verteld. We kregen ontbijt en onze gids is zich komen voorstellen maar we moesten er vervolgens zelf achterkomen dat we een kleine rugzak met spullen moesten maken om te overnachten in de homestay en dat onze backpacks in het hotel achter zouden blijven. Fijn voor 2 goedgeorganiseerde mensen om helemaal van niets af te weten…
We hebben een rugzakje ingepakt en zijn met de gids en onze groep van 2 gasten uit Malta, een jongen uit Nederland en mister Japan op pad gegaan. We werden meteen gevolgd door vrouwtjes en meisjes met manden op hun rug. Ze waren heel behulpzaam en vroegen je allemaal dezelfde dingen: where are you from, how old are you, what’s your name… de weg was prachtig en de omgeving fenomenaal. Rijstterrassen overal om je heen, waterbuffels en loslopende zwijntjes. De zon scheen daar ook nog eens bij en het was genieten (hoewel ik nog steeds zwaar onder de paracetamol met koorts rondliep, de klimmen omhoog waren dan ook zeer uitputtend voor mij).
Eenmaal bij de lunchplek aangekomen werden die manden uitgepakt en kwamen de tasjes tevoorschijn en moesten we natuurlijk van alles kopen. You buy from me, I’m cheap, I walked with you whole day…heel zielig deden ze zichzelf voor maar wel allemaal een telefoontje in hun zak. We hebben wel een klein zakje gekocht voor de helft van wat zij vroeg en daarna konden we rustig eten.
Onze homestay was niet echt zoals verwacht bij een bergvolk thuis maar in een soort hostel-idee. De mensen die er waren waren echter wel gezellig, Joost en Lora uit Nederland, Shawn en ik weet niet meer uit Australie en onze eigen groep. We hebben ons wel vermaakt en aan de overkant zat de bamboobar gerund door een Nederlander. De gidsen wilden echter niet dat we daarheen gingen maar tja dat moet je nou juist niet tegen Nederlanders zeggen want dan gaan ze er juist heen en dus hebben we hier heerlijk de hele avond gezeten!! Na mijn hot chocolat met baileys heb ik ’s avonds genoten van de heerlijkste kruidenthee ooit!!
De volgende dag werden we opgeschrikt door het geluid van een mager speenvarken. Nou mager was hij niet want wat gebeurde er iets verderop in het dorp, ze waren een mega dik zwijn achterop de scooter aan het vastbinden met snelbinders. Het beest schreeuwde het uit en spartelde alle kanten op. De scooter kiepte nog net niet achterover onder het gewicht van het beest, brrrr. Heerlijk op naar het ontbijt haha! Na onze pannenkoeken met banaan en honing zijn we met zijn allen verder gegaan en deze weg was heel veel stijler maar zoveel mooier dan de dag ervoor! We liepen op de randen van de rijstvelden en hadden zulk prachtig uitzicht over de terrassen! We hebben genoten! Ik heb me rot lopen zweten (mooi want dan kwam die griep er meteen uit) en werd bij de gladde stukken heel lief geholpen door een klein meisje. Bij de lunch gebeurde natuurlijk weer hetzelfde maar we hebben de kleine meid gewoon wat geld gegeven i.p.v. iets te kopen! Middag in Sapa doorgebracht en toen met de bus naar het station. Daar moesten we vervolgens vrij lang wachten na het eten voordat we eindelijk met een nog krakkemikkerigere trein terug naar Hanoi konden. Onze pickup was er wel netjes en in het hotel mochten we douchen. Helaas konden we toen nog niet klagen omdat de beste man er niet was.

Na dit avontuur zijn we naar Halong bay gegaan. Dit hadden we via een ander geboekt en deze organisatie was zo verschrikkelijk goed, we waren meteen weer een stuk positiever over Vietnam. Ontzettend zijn best om Engels te spreken deed onze mister Tam en hij legde netjes uit wat er allemaal ging gebeuren. Helaas was het vrij mistig en hebben we een soort spookachtig geheel aan eilandjes gezien maar dit had ook wel weer wat. We hadden een ontzettend leuk gemixt gezelschap aan boord en hebben de grootste lol gehad samen. Het eten was echt heerlijk en ontzettend veel! De kamers waren prima en keken uit over het water. Kortom een fijne ervaring na een wat minder fijne ervaring!!

Eenmaal terug in Hanoi hebben we onze spullen in ons hostel gebracht en zijn naar het hotel terug gegaan. Hele verhaal verteld en hij gaat proberen om de nachtbus naar Hue voor ons te regelen en wij hoeven die dan niet te betalen. Hij geloofde ons en vond het vervelend dat we zo’n ervaring hadden en ging checken of anderen dit ook hadden gehad. We moeten dus morgen terug om te horen of hij de bus voor ons gaat regelen :)
Hierna zijn we Hanoi in gegaan voor kerstavond. Het was nog drukker dan druk, je kon over de helmpjes lopen! Allemaal kerstmannen en kinderen op scooters. We zijn via de kleine straatjes naar het meer gelopen en zijn daar omheen gegaan. Een drukte van jewelste en iedereen vond het vooral bijzonder om ons te zien tussen deze menigte. Eenmaal bij het grote podium aangekomen zijn we blijven wachten en hebben wat optredens gekeken. Mooie dansen en Vietnamese muziek. Het bizarre is dat zo’n podium op een kruising ligt en het verkeer dus ook flink opstroopt wanneer de optredens beginnen. Je zet hier namelijk gewoon je scooter stil midden op straat en gaat erop staan om de optredens te kijken, geweldig echt!! Na een tijdje waren we de uitlaatgassen wel zat en zijn we teruggelopen naar ons hostel want daar hadden ze gratis bier. Lekker in de bar gaan zitten op zitzakken en daar nog even gehangen. Toen ook hier de sigarettenrook teveel werd zijn we naar onze kamer gegaan en lekker gaan slapen!!
Merry Christmas everybody!!