Easyriders

Met lekker veel foto’s speciaal voor Daan ;)

De busrit naar Dalat hadden we onze tactiek toegepast, Niels gooit de bagage in het ruim en ik ren naar binnen om 2 plaatsen naast elkaar bezet te houden :) Dat was gelukt en in de sleeperbus over hobbelige en kronkelende wegen (hij nam de oude weg i.p.v. de goed aangelegde nieuwe) zijn we in Dalat aangekomen. Hier hebben we met de Lonely Planet een leuk hotel gevonden met een mega grote kamer en 2 2persoonsbedden voor maar $10. We hebben niet heel veel gedaan deze dag omdat Niels zich kapot nieste en daar behoorlijk moe van was. We hebben wat info gezocht op internet over de Easy Riders. Voorheen was dat een groepje motors die je de binnenlanden mee in nam maar tegenwoordig zijn er een heleboel “nep” Easyriders die zich voordoen als de “echte” en daarom is het lastig om te vinden wat je zoekt. Niels is goed in researchen op het internet en had de juiste gevonden waar we dus naartoe zijn gegaan voor informatie. We werden netjes geholpen, kregen recensies te lezen, opties welke routes we konden nemen en toen moesten we kiezen. Dat was lastig en daarom zijn we eerst een rondje stad gegaan om ’s avonds terug te komen.
We zijn in Dalat naar het Crazyhouse geweest waar meneer Gaudi (die van park Guel in Barcelona) aan mee heeft gewerkt. wat een gangen en trappetjes en gekke vormen, echt een speelparadijs en ik vermaakte me dan ook prima, helaas was Niels nog steeds niet helemaal lekker dus zijn we maar niet al te lang gebleven. Terug in het centrum, na een lange wandeling want Dalat is best groot, zijn we terug gegaan naar de Easyriders waar Kim ons meteen weer kwam helpen. Hij heeft niet zitten drammen en ons weer de opties laten zien en uiteindelijk is het ontzettend veel geld (waar we een week van zouden kunnen verblijven hier) maar een onvergetelijke ervaring. We hebben besloten om het te doen en dus alles geregeld. Zaterdag zouden we vertrekken maar vrijdag kwamen ze ons halen voor een testrit en wat bezichtigingen in Dalat. Als we het dan niks zouden vinden zouden we alsnog kunnen cancellen.
Nou dat was niet nodig want we voelden ons allebei veilig op de motor. Niels bij Gon achterop en ik bij de testrit bij Hong, de vader van Kim. Een heerlijke ochtend gehad en mooie pagodes gezien en natuurlijk de omgeving, heerlijk zo achterop een motor!!
De rest van de dag zijn we zelf een beetje rond gaan wandelen maar ook heerlijk gaan relaxen in het hotel! ’s Avonds gegeten bij het backpackerscafe aan de overkant waar het helemaal niet druk was maar wel super gezellig eruit zag. We hebben heerlijk gegeten en toen een van de vrouwen begon met het vlechten van de haren van onze bediende zei ik voor de grap dat ze het mijne ook wel mocht doen. Tja dat wilde ze wel en het was natuurlijk een attractie op zich dat ik mijn haar liet vlechten door haar dus de telefoontjes kwamen al gauw uit de zakken. Helemaal geweldig, wat een ervaring weer en tja bij gebrek aan mama in de buurt die het zo fijn strak kan invlechten had ik nu een fijne Vietnamees die het deed!! Heerlijk voor op de motor ook!

Zaterdag begon onze trip. Kim en Gon kwamen ons om 8.30uur ophalen. Spullen in zakken en achterop de motor gebonden. Het begon best mooi met een zonnetje maar helaas veranderde dat gedurende de trip. We hebben stukken drukke weg gereden (tja wat is druk) maar ook hele mooie niet-toeristische wegen tussen de heuvels door. Het was echt genieten achterop de motor! Theeplantages, koffieplantages, katoenplantages, rijst, pagodes, zijdefabriek, watervallen, krekels eten, slangen vasthouden…we hebben het allemaal gezien en gedaan! Het was een onvergetelijke ervaring en we hebben 2 topchauffeurs gehad! De eerste avond hebben we samen met hen natuurlijk even karaoke gedaan want dat is hier helemaal HOT in Vietnam. Ze gaan er dan ook helemaal in op. Je zit met jouw groepje (wij dus met z’n vieren) in een aparte kamer waar tv staat met de tekst en je krijgt punten voor hoe goed je gezongen hebt. Ze gaan er echt helemaal voor en blehren door die microfoon. Maar uiteraard konden wij dat ook, ja zelfs Niels heeft uit volle borst gezongen, en uiteindelijk hebben wij het zelfs gewonnen met 100punten!! Het was echt geweldig om mee te maken!
Vanaf dag 2 zijn we met 2 andere Easyriders opgetrokken omdat die dezelfde route reden met het Zwitserse stel dat zij bij zich hadden. Een van hun gidsen kon aardig wat woordjes Nederlands en bleef dus ook maar roepen, “Aan m’n hoela, mafkees” haha, we hebben echt dubbel gelegen en vonden het dan ook niet erg dat we nu met z’n 4en waren. Totdat we op dag 3 hebben moeten wachten omdat de motor van deze Mr. Bean kapot was. Wij hadden natuurlijk allang kunnen gaan maar om een of andere reden moesten ook wij wachten. De motor nog steeds niet gemaakt met als gevolg dat hij steeds aangeduwd moet worden om te starten, ook wel een grappig gezicht. Ach tja het had ook een van onze motoren kunnen zijn dachten we maar. Helemaal aangekleed in regenpak zijn we de laatste dag echt helemaal verzopen. Onze schoenen waren oranje van alle grond die opspatte en Niels was doorweekt door zijn skibroek die diende als regenbroek heen. Tot overmaat van ramp misten we natuurlijk ook de bus omdat we die ochtend zo lang hadden moeten wachten dus zaten we in Bao Loc 3 kwartier te wachten op de lokale bus die ons naar Saigon zou brengen. Niet in het juiste district natuurlijk waardoor we ook nog eens een taxi moesten nemen. Ze hadden ons verteld dat we echt niet meer dan 50.000dong moesten betalen maar alle taxi’s vroegen meer…we wilden al bijna gaan lopen toen 2 scootertjes ons wel voor deze prijs naar de backpackersstraat wilden brengen. Met grote rugzakken op dus op de scooter gestapt en ik heb doodsangsten uitgestaan. Hij trok zo hard op dat ik haast achter weer van de scooter af donderde. Ik heb me uit alle macht vastgeklampt aan die scooter en was blij toen we er waren. Toen begon onze zoektocht naar een hotel/hostel maar tja het was inmiddels al half 1 ’s nachts. Vele waren vol, dicht of gewoon te duur. Uiteindelijk iets gevonden wat alsnog te duur was maar we waren er klaar mee, althans ik was er helemaal klaar mee. Zware rugzak en mijn nek deed al verschrikkelijk veel zeer dus we zijn daar gebleven en snel gaan slapen.

Nu is het inmiddels ochtend en gaan we vandaag op zoek naar een goedkopere slaapplek om daarna Saigon te gaan verkennen!! Op ons programma staan de CuChiTunnels en de Mekong Delta en via de Mekong willen we per boot naar Cambodja rond 15 januari. We houden jullie op de hoogte van onze laatste belevenissen hier in Vietnam!!