Avontuurlijk tocht naar Nieuw Zeeland

We hebben een ontzettend fijn weekend bij Rin en Mathijs gehad! Opgepast op Jason, lekker gewandeld in de Botanic Gardens en gewoon thuis tot rust gekomen en onze spulletjes op orde gemaakt! Voor vertrek nog wat problemen met het inpakken want zoals gewoonlijk hebben we weer teveel bij ons, het is dan ook wat minder mooi weer in Nieuw Zeeland dus wilden we zoveel mogelijk gekochte dekens en truien/lange broeken meenemen. Na wat gesnauw tegen elkaar en wat geprop is het er allemaal ingegaan. Op het vliegveld bleek dat als we de tent zouden overladen in mijn tas dat we met 1,5kg teveel er zonder kosten gewoon door mochten.
We konden meerijden met Mathijs naar het vliegveld want die moest voor zijn werk weg, dit betekende alleen wel dat we al om 4.00uur op het vliegveld waren. We waren al lang blij dat we geen kosten aan de taxi hadden natuurlijk! Tijdens het wachten op het vliegveld heb ik nog een half uurtje gezellig met Raym gekletst om ons beltegoed op te maken en omdat er internet was ging de tijd ook snel voorbij.
Eenmaal in het vliegtuig was het hartstikke druk, wij zaten al op onze plaats en dan ben je altijd benieuwd wie er naast je komt zitten. Anouk schreef al dat ze bang was voor de dikke naar zweet stinkende man…nou Anouk, die had ik naast me. Ik zag hem aankomen en dacht nog…nee dat zou jammer zijn als die naast me komt zitten, hij keek naar de stoelnummers en jawel, hij plofte naast mij neer. Paste maar net in de stoel, zat met zijn knie half bij mij, had zijn tasje over mijn leuning hangen en ademde heel zwaar. Het enige geluk was dat hij NIET naar zweet stonk haha!
Maar goed dit namen we voor lief want met een eigen tv-scherm waar ik met groot gelach Madagaskar 3 op heb zitten kijken was ik blij! De vlucht was verder fijn en als ontbijt kreeg ik (ik krijg indisch ontbijt omdat ze daar geen melkproducten in gebruiken) couscous met een pittige saus, thee, een banaan, jus d’orange en een cakeje. Tja, ik zou het zelf niet kiezen als ontbijt maar het was best ok. Niels kreeg ei met bacon en verheugde zich er enorm op, toen hij het bakje opende zat er alleen ook een kwak spinazie bij hahaha, ik lag natuurlijk dubbel!! Gelukkig kon hij het opzij schuiven en heeft hij genoten van zijn eieren met bacon!
Toen moesten we natuurlijk weer door customs en douane. Richting de bagageband stond de drugshond al klaar, moesten wij rennen want onze tassen lagen erop (en gingen al bijna voor een 2e ronde waar wij natuurlijk niet op wilden wachten) en werden we gevolgd door een bewaker die stiekem met ons meeliep steeds om ons in de gaten te houden. Nou snap ik best dat 2 rennende mensen, de een in helemaal turquoise blauw en de ander in roze broek met groene trui, wel een beetje opvallen. Met onze tassen naar de volgende balie waar de man ons er heel fleurig uit vond zien, ook mijn flightbag is bright en shiny geel, hij vond het helemaal leuk! We kregen wat vragen over de dingen die we ingevuld hadden en konden doorlopen naar de volgende stop. Hier moesten we de tent met de grondzeilen en Niels zijn schoenen uit de tas halen. Schoenen waren ok maar de tent werd even meegenomen naar het lab omdat we die in Australie gebruikt hadden. Tassen door de scanner, die waren helemaal ok, wij konden door de deuren (waar allemaal mensen niet stonden te wachten maar gewoon heerlijk op een soort bioscoopstoeltjes aan het wachten waren). Wij hebben daar ook voor een luikje een kwartier staan wachten toen we eindelijk onze tent terug kregen, helemaal uitgepakt en waarschijnlijk ingespoten met iets. Wij daar op de grond de tent weer ingepakt en we zijn geld gaan pinnen. Daarna met de telefooncel gebeld voor onze pick-up van Jucy en die was er vrij snel.
Toen dachten we dat het avontuur voorbij was maar niets bleek minder waar. Het invullen van de formulieren ging prima, autootje zag er schattig en klein uit en toen moesten we betalen. Dat onze bankpassen af en toe weigeren in winkels enzo zijn we inmiddels gewend maar vandaag weigerde zelfs mijn creditcard. Ook de bankpassen van maestro doen het dus niet hier, alleen in ATM’s dus onze roze wolk werd wat grauwer. De enige optie die we hadden was met al onze bankpassen en het maximale bedrag pinnen bij de ATM en dan contant betalen. Als dit niet zou lukken dan kregen we de auto niet mee en konden morgen terugkomen. De reden dat de creditcard weigerde heeft waarschijnlijk met de schade te maken die Hertz Australie geblokkeerd heeft op de kaart, dit hebben ze niet voor het weekend gedaan toen we de auto inleverden maar op de dag dat we dus ook de auto in Nieuw Zeeland moesten betalen en je kan maar 1 transactie laten doen door een bedrijf. Lekker is dat, we worden steeds positiever over Hertz (NOT)!!
Niels is naar de pinautomaat gegaan en ik heb zitten wachten, ik kan je vertellen dat wachten dan errug lang duurt! Toen ik het blauwe stipje aan zag komen strompelen omdat hij terug gelopen was vanaf de grote weg, was ik blij te zien aan zijn gezicht dat het gelukt was. Maar niet zomaar want toen hij het bedrag van de creditcard had willen pinnen kon dat natuurlijk weer niet omdat ik daarvoor moest tekenen omdat hij op mijn naam staat. Gelukkig heeft hij het met de pincode wel kunnen pinnen en had hij dus $2500 bij zich, en dat in briefjes van 20 whaha! Stond hij daar als miljonair zijn briefjes te tellen. We hebben er hard om kunnen lachen en waren blij dat we de auto mee konden nemen, daarbij kregen we nog een handvol Jucy Keycords en zijn we gauw boodschappen gaan doen. Ook stoeltjes, bekers en een pomp aangeschaft en de camping opgezocht. Niels had hem op internet gevonden en was vrij goedkoop. Nu weten we ook waarom want het is een soort sociale opvang in allemaal stacaravans die nog net niet uit elkaar vallen. Het lijkt wel of we in Rotterdam Zuid zitten. Maar wat maakt ons het uit, het is betaalbaar, heeft warme douches en om 7uur ’s avonds hadden we geen zin meer om verder te zoeken. Tent opgezet en in de auto om wat te gaan eten!! Pizza van de pizzahut gegeten in de auto want het begon gelukkig weer te regenen!! Daarna dus snel de tent in om de folders van de omgeving te bekijken!
Lekker uitgeslapen en na een hangochtend zijn we op pad gegaan. Henderson is een buitenwijk van Auckland en dus een beetje te vergelijken met Rotterdam Zuid. Hangjongeren op straat, gekleurde mensen en vooral veel met tattoo’s versierde gangsters. We hebben de pomp omgeruild want het snoer was niet lang genoeg om vanuit de auto het luchtbed op te blazen, we hebben nog wat boodschappen gedaan, hebben de Lonely Planet aangeschaft en zijn toen terug gegaan naar de camping. Het was inmiddels al laat in de middag en we hebben een beetje gekeken wat onze plannen zijn voor Nieuw Zeeland. Toen we de letters zagen dansen voor onze ogen na een paar uur lezen zijn we op onze mooie gaspit gaan koken.
Inmiddels zijn we naar het noorden gereden. We zitten in de Bay of Islands, Paihia. De weg hierheen was heuvelachtig en groen, heel anders als Australie maar dat is logisch aangezien hier veel regen valt! We gaan morgen naar Russel waar de eerste mensen aan land zijn gekomen en waar de meeste historie van Nieuw Zeeland te vinden is. Dan rijden we door naar het Waipoua Kauri Forest om de enige overgebleven Maori bomen te zien.
Het zijn maar weinig foto’s omdat we ook nog niet echt spectaculaire dingen hebben gezien/gedaan!
Tot snel!!