Chok Dee...Good Luck to us!!
Door: Danielle
Blijf op de hoogte en volg Danielle en Niels
25 Februari 2013 | Laos, Vientiane
De vlakte der kruiken…jaja Mimo het waren er ontzettend veel en GROOT!! Even voor de leken onder ons…toen Mirjam en ik op het Melanchthon zaten en griekse les hadden ging het een keer over vazen waarna wij weken lang VAZENlol hebben gehad!! Speciaal voor jou dus wat mooie foto’s van deze vazen in het wild!!
De massage door de blinde man is goed verlopen, we leven nog…althans Niels want die werd door hem gemasseerd. Bizar hoe goed ze dat kunnen terwijl ze niet zien wat ze doen!!
Vanuit Phonsavan zijn we met een minivan naar Luang Prabang gegaan. Tussen de locals met de rijstzakken onder de stoelen, we weigerden om ze onder onze voeten te hebben de hele weg, zaten we 6uur in het busje. Dit waren 6 bizarre uren. Onze chauffeur had een deadline te halen want hij reed met 80km/h over de weg die door de bergen slingerde. Voorin zat een meisje dat om het half uur een zakje vol kotste en dan vrolijk uit het raam liet vliegen (leuk voor de naderende auto’s) en achterin werd halverwege geschreeuwd en moest er ook iemand uit die niet goed werd. Na ongeveer 130 km hebben we nog net een klein half uurtje gestopt waarin ik geen hap door mijn keel kreeg want ook ik zag inmiddels groen en geel. Het enige voordeel was dat we wel al vroeg in Luang Prabang waren waar we voor het eerst een hele dure accommodatie hebben moeten nemen. Alles is hier duur want het is de wereld erfgoedstad van Laos.
Luang Prabang was super gezellig. Gegeten in een steegje waar je voor $1,50 een bord kreeg en die zo vol mocht scheppen als je wilde, heerlijk!! De nachtmarkt was een waar succes en niet goed voor de portemonnee haha. De hele hoofdstraat wordt iedere avond afgesloten en dan worden er tentjes opgebouwd. Hier zitten de locals met hun spullen op de grond en er is van alles te verkrijgen, grotendeels uit China maar goed.
We hebben hier de Kuang Si waterval bezocht die ik omhoog ben geklommen over gladde en hele stijle paadjes en waar ik heerlijk heb gezwommen tussen de happerige visjes. Niels wilde een foto maken en ik voelde ineens wat aan mijn zij en billen…de visjes waren dode huidcellen aan het happen haha!
We hebben hier ook onze geweldige olifantentocht gedaan! Ga maar eens kiezen tussen 100 verschillende reisbureautjes die hetzelfde aanbieden maar voor net wat andere prijzen…wij hebben ons gevoel gevolgd en dat heeft goed uitgepakt!! Een uur waggelen op de rug van onze Kham, de jongste olifant waar op gereden wordt en dat was te merken. Hij deed zijn eigen ding en stond bij iedere boom stil om er even een tak vanaf te rukken om op te eten. De gidsen die erbij waren hebben zich als ware fotografen gedragen en een heleboel foto’s gemaakt waar ook echt hele goede bij zitten!!
Na het rijden op de olifanten zijn we de Pak Ou cave gaan bezoeken wat heel erg tegenviel. Dit wisten wij al maar het zat bij de tour inbegrepen dus tja dan ga je er toch maar heen en maak je wat foto’s.
Na de lunch gingen we badderen met de olifanten en dat was echt GEWELDIG!! We moesten eerst een mega stijle heuvel af naar het water en toen ze eenmaal het water in waren gestapt begonnen ze op commando van de Mahouts (trainers) te schudden met hun kop of onder te duiken waardoor wij eraf vielen. Daarna er natuurlijk weer opgeklommen en dan begon het liedje weer van voren af aan. De mahouts waren wel in voor een geintje en zo begon iedereen elkaar van de olifanten af te duwen en er weer op te klimmen. Het was echt super leuk en we hebben er enorm van genoten!!
Luang Prabang heeft ons ook een nieuwe Laotiaanse vriendin bezorgd, Nic. We waren op weg naar het weversdorpje aan de andere kant van de Nam Khan rivier toen we in haar juwelenwinkeltje terecht kwamen. We raakten aan de praat en anderhalf uur later nodigde ze ons uit om de dag erna bij haar te komen eten. Haar moeder had gekookt en het was ontzettend lekker maar echt veel te veel. We hebben haar de dag erna nog opgezocht en als we over een week in Luang Prabang zijn gaan we uiteraard nogmaals langs. Ze spreekt zeer goed Engels en is getrouwd maar wil eerst werken voordat ze kinderen krijgt. Geheel anders dan de traditionele gebruiken hier maar zo slim!!
Vanaf Luang Prabang zijn we naar Vang Vieng gegaan. Met zijn 11en in een 12 persoonsbusje leek echt een wonder…het was echter een ramp omdat het allemaal toeristen waren die hun busticket niet hadden betaald en problemen maakten. Na 3 weken Laos weten wij dat je gewoon moet betalen, je komt echt wel op de plaats van bestemming aan.
Eenmaal in Vang Vieng zijn wij samen de andere kant op gegaan en terechtgekomen in een leuk guesthouse met mooi uitzicht. In Vang Vieng hebben we de grot met de gouden liggende buddha bezocht en hebben we getubed. Heerlijk gedobberd in een band op de Nam Khan rivier. Je kan tegenwoordig niet meer uit het water gevist worden bij een bar want alles is gesloten. De eerste bar die we tegenkwamen met luide muziek was ontzettend druk dus we zijn door gedobberd en kwamen bij een local terecht die, waarschijnlijk illegaal, biertjes uit een koelbox verkocht. Dit was natuurlijk vele malen gezelliger dan de drukke bar. Aangezien het water niet hard stroomde moesten we flink peddelen met onze handen en dik 3 uur later kwam het eindpunt in zicht. Op mijn band kwam ineens een lifter, een jongetje wat je helpt naar de kant en dan wat geld wil. Dit hadden we de dag ervoor al zien gebeuren maar ik had natuurlijk pech en werd niet naar het uitstappunt geduwd maar naar de overkant, hij verborg zich achter mijn band alsof iemand hem niet mocht zien. Ik heb hem wat geld gegeven waarna hij heel snel wegrende door het water en ik zelf naar het uitstappunt moest peddelen haha.
Inmiddels zitten we in Vientiane. Helaas kwamen we er net te laat achter dat we hier in het weekend aan zouden komen en dan de Thaise ambassade dicht zou zitten. Omdat wij 6 weken in Thailand willen blijven hebben we een langer visum nodig en moeten dit dus aanvragen bij het consulaat. We hebben gister, zondag, een fietstocht gemaakt door de stad langs alle monumenten en tempels. Vandaag zijn we heel vroeg opgestaan om naar het Thaise consulaat te rijden. Het begon al goed met problemen met de huur van de motor. Of we kregen hem niet mee omdat ze ons paspoort nodig hadden, wat natuurlijk niet ging omdat wij die zelf nodig hadden bij het consulaat, of ze hadden geen bonnen om uit te schrijven en uiteindelijk hebben we hem bij een omaatje bij ons in de straat gehuurd. Wel voorzichtig doen he want normaal neem ik een paspoort in, schreeuwde ze ons nog na. Niels was inmiddels zo gestrest omdat we later waren dan gepland dus we zijn maar gauw gegaan. De weg makkelijk gevonden maar wat blijkt…het was gister volle maan en in de derde lichtmaand vieren we dan in Thailand een feestje en tja dan is het consulaat gewoon gesloten…NEEEEEEE. Dat kan er ook nog wel bij haha. Ons visum van Laos loopt vrijdag af en moeten we dus het land uit zijn dan, maar hebben 3 dagen nodig om bij de grens te komen en 2 dagen om ons visum te regelen voor Thailand…degene die goed kan rekenen weet dat we dat dus nu niet meer halen want het paste precies als we netjes vandaag ons paspoort hadden kunnen inleveren. We zijn dus naar de Lao Immigration office gegaan om ons visum van Laos met 3 dagen te verlengen maar dan zouden we morgen ons paspoort pas terug krijgen…het zit ons lekker mee. Gelukkig kunnen we ons visum ook nog in Luang Prabang verlengen waar we een tussenstop richting de grens hebben dus daar gokken we dan maar op.
Na al deze tegenslagen hopen we morgen een betere dag te hebben op het consulaat van Thailand. We hebben de dag vandaag maar ingevuld met een bezoekje aan het Buddha park, 25km buiten de stad. Dit was hartstikke leuk en op de terugweg hebben we de That Luang, de gouden stupa, bezocht en heerlijk gecrost op onze motor.
Morgen gaan we het met een fiets proberen en hopen we dat het dus allemaal geregeld wordt. Zoals het er nu uitziet willen we maandag 4 maart de grens naar Thailand oversteken. Jullie horen van ons als dit gelukt is en wat voor spannende avonturen dit met zich mee heeft gebracht!!
-
25 Februari 2013 - 09:59
Xxpapa/Hans:
Hoi Globetrotters,
Zit ik op het werk achter mijn bureau, komt er weer zo'n schitterend verhaal binnen. Normaal heb ik daar niet zoveel tijd voor, maar nu heb ik de tijd gewoon genomen om het helemaal te lezen. Wat een belevenissen en onvergetelijke ervaringen. Jullie hebben wat met busjes hè. Het verhaal met de visa is ook wel spannend. Ik ben benieuwd hoe dat afloopt. De olifanten-story is wel heel bijzonder. Het gedobber in de autoband doet wel erg denken aan Poupehan, alleen weten jullie er natuurlijk weer iets bijzonders van te maken. Erg gaaf!
Het was erg leuk om jullie weer even op Skype te kunnen zien en spreken. Hou ons op de hoogte en stuur maar veel van die schitterende foto's. Dan kan ik mijn bureaublad weer updaten.
Dikke kus van Xxpapa/Hans -
25 Februari 2013 - 10:34
Mimo:
Hooooiiii Dani en Niels,
Hahaha het is alweer lang geleden dat ik achter mijn bureau vazenlol heb gehad, maar na het ziet van de foto's van de enorme vazen en vooral Dani in de vaas, moest ik toch wel even stiekem hardop grinniken hier op het KNMI :) Leuke herinneringen! Jullie avonturen en foto's zijn weer fanatstisch en deze keer had ik stiekem alweer wat foto's gezien op facebook. Van jullie lieve, jonge olifant bijvoorbeeld, zo leuk!!! Wie wil dat nou niet, badderen met zo'n fanatstisch beest. Echt super leuk. Het dobberen deed mij inderdaad ook denken aan Poupehan, alleen hebben jullie nu een nog veeeeel indrukwekkend mooiere omgeving om jullie heen en werden we daar niet door kleine verstekelingen naar de kant getrokken... En dan naar de verkeerde kant he Dani, hoe kan het ook anders :P. Ook echt stoer dat jullie zoveel motor rijden, is dat iets wat jullie willen blijven doen als jullie terug zijn? Op alle motorfoto's zien jullie er in ieder geval wel al echt uit als doorgewinterde motormuizen, stoere ruige globetrotters haha. Maaaar jullie kunnen er ook nog altijd voor kiezen om olifant te blijven rijden, want zo te zien zijn jullie daar ook behoorlijk in getraind inmiddels ;) Parkeert alleen wel wat onhandig in de stad, zo'n olifant... maar je laat wel een onvergetelijke indruk achter ;) Als ik jullie busverhalen zo lees snap ik in elk geval wel dat de motor geen slecht alternatief is, wat een horror! Ik word ook altijd wagenziek en ik haat het om in de buurt te zijn bij kotsende mensen, bah! Maar jullie hebben het overleefd, ik ben trots op jullie. Ook super leuk dat jullie bij een Laotiaans meisje/vrouw zijn uitgenodigd om te komen eten, zo'n bijzondere kans krijgt natuurlijk bijna niemand en het zijn vaak ook nog eens de lekkerste hapjes die de mensen zelf thuis maken. Echt een speciale ervaring. Wel jammer dat jullie nu wat organisatorische tegenslagen hebben met jullie visa, maar probeer nog even van jullie laatste (en iets meer) dagen in Laos te genieten, want het is tenslotte wel een van jullie lievelingslanden :)
Succes met alle voorbereidingen voor Thailand en de grensoversteek!
Ik kijk alweer uit naar jullie volgende avontuur :)
Liefs, Mimo -
25 Februari 2013 - 10:40
Jacqueline:
Hoi hoi,
Ik begin mijn verhaal weer opnieuw, ben je bijna klaar schiet je computer op up-daten, zal maar niet zeggen wat ik toen deed (@#$%&).
Wat een heerlijke kruikfoto is dat weer en natuurlijk kunnen jij en Mimo daar erg lang de slappe vazenlach van krijgen.
Wat de busreis betreft, het is weer eens wat anders, rondvliegende kots, haha. Maar gelukkig hebben jullie het gehaald.
Heerlijk zwemmen tussen happerige visjes, ach daar draai jij je hand niet meer voor om :P, alles is weer lekker gescrubbed.
Kham heeft mijn hart gestolen, wat een prachtige foto's met jullie op zijn rug!! Eind van de week hangen jullie met z'n drietjes in een fotolijstje aan de muur!!
Gezellig dat jullie daar Nic hebben ontmoet en nog leuker dat jullie bij haar mochten eten!
De buddha's zijn echt je moeders ding, ik weet niet waarom maar ik vind ze gewoon geweldig! Mooie foto's!!
Lekker tubben in het water, heerlijk! En natuurlijk tref jij weer zo'n doerak die je naar de verkeerde kant van de rivier brengt!
Ik geniet elke keer weer van jullie foto's en verhalen en vind het geweldig dat jullie zoveel mee maken, je ziet dat jullie genieten en dan genieten wij met jullie mee!!
We vonden het heerlijk om van de week weer met jullie geskyped te hebben, voor straks veel succes met jullie Visa en we appen wel weer.
Lafjoe xmama/Jacq.x -
25 Februari 2013 - 12:29
Titta:
Haydiehay.
Na een gezellig uurtje Skype dan nu ook weer een geweldig, avontuurlijk verslag.
Beginnende bij de "vazentuin"; als Ber dit ziet zegt hij gelijk, wat een leuke vaas , die zou ik wel willen hebben om pistachnootjes in te doen (jaja, gevuld tot aan de rand :-)
Jullie begrijpen wel dat er dan i.p.v. kotszakjes andere middelen in huize Calon uitgedeeld dienen te worden hihi.
Maar zoals Daantje voor heeft gedaan, het is eigenlijk een heel goed plaatsje om je in te verstoppen.
Nu begrijp ik wel waarom jullie 3 uur lang hebben liggen dobberen op het water.
Na een busreis van 6 uur mag het wel. En toch wel erg aardig van dat jongetje dat hij je een stukje heeft voortgeduwd, al was het dan de verkeerde kant op.
Die olifanten zijn echt zo leuk. Je zou er zo een mee naar huis willen nemen, maar ja .......
We houden het dan maar op een Buddhaatje.
Wat ziet het er daar prachtig uit.
En toen was er ineens een leuk Laotiaans vriendinnetje Nic.
Zo gastvrij als ze daar zijn :-)
Wij kunnen daar nog een voorbeeld aan nemen.
Zoals jullie vertelde was het eten, ondanks dat het veel was, ook dit keer weer erg lekker.
We genieten elke keer weer als we via Whatsapp een foto van een heerlijk gevuld bord eten te zien krijgen. Oma Fladder heeft al voorzichtig gevraagd of het klopt dat jullie een beetje zwaarder zijn geworden.
Ik, Titta, heb daar volmondig JA op gezegd. Kan toch ook niet anders met al dat lekkere spul.
Ja en dan nu verhaal VISUM.
Hoe zou dat aflopen ????
Je stopt dit keer met een waanzinnige cliff-hanger. Dus laat ons niet te lang in spanning zitten, anders kost het onze nagels.
Heel veel succes en tot heel snel.
Dikke kus van Us
XxxxxxXxxxxxxxxxxXXXXXxxXxxxxxxXXXXxxxxxxxxXXXxxXXXXx -
25 Februari 2013 - 16:25
Oma Fladder:
hallo lieve mensen wat weer een geweldig verslag met die olifanten lijkt mij
helemaal geweldig.
ik vraag mij af hoe het nu met je been gaat.dat schiet mij ineens te binnen.
wat een gedoe met die visums daar wordt je toch helemaal gek van,
dat verwacht je natuurlijk allemaal niet,maar de ambtelijke molens draaien
hier ook niet optimaal,probeer maar eens je rijwbewijs te verlengern is
ook een complete ramp,maar ja niet zo erg als bij jullie gelukkig hebben jullie
de tijd stel dat je maar een paar weken hebt dan is dat toch zonde.
in die vazen zal je wel veel bloemen nodig hebben.geintje hoor.
ik heb wel begrepen dat ze er wel erg gastvrij zijn,heel leuk dat jullie daar
mochten eten,wij hollanders zijn dat beslist niet op enkele mensen na natuurlijk.
we kijken weer uit naar het volgende verslag,een beetje jaloers zijn we wel.
blijf genieten ,deze kans komt waarschijnlijk nooit meer.
heel veel groetjes en een dikke knuffel van ons. -
25 Februari 2013 - 19:22
Youri:
Heey Danie en Niels,
wat is dit toch weer een goed verhaal en hele gave foto's.
we hebben het weer met veel plezier gelezen en kijken uit naar het volgende verslag.
Jammer dat gedoe met dat visum maar dat komt vast goed.
De kop koffie heb ik niet gepakt want kom niet altijd eigenhandig de bank af na de operatie :)
Heeeel veel plezier en geniet ervan!!!
groeten youri enzo -
25 Februari 2013 - 19:41
Sabrina:
Hoi lieve zus en lieve Niels,
Wat een ontzettend lang verhaal weer zeg!! Maar superleuk om te lezen, dat zeker!! Ik heb er lekker even de tijd voor genomen.
Moest vandaag werken en zag de mail al binnen dat er een nieuw verslag van jullie was, maar op werk heb ik daar geen tijd voor. Dus ik heb heerlijk op mijn gemak toen ik thuis was op de bank zitten lezen. En ik heb er weer van genoten.
Nu net de foto's nog even op m'n laptop bekeken en die zijn ook waanzinnig gaaf zeg. Zeker die van die olifanten, maar die had ik facebook ook al gezien, zo ontzettend tof!!
Succes met het visum en veel plezier in het volgende land!!
Dikke kus en knuffels x x -
25 Februari 2013 - 20:27
Pap En Mam:
Hallo wereldreizigers,
Mam is druk bezig in de keuken, dus ik maar in de pen.
Wat een verhalen elke keer, Dani, waar haal je toch de inkt vandaan........
Het is heerlijk lezen, over de belevenissen die jullie meemaken. Elke keer is er weer wat bijzonders met nu vooral het avontuur met de olifant. Is weer iets anders dan Ollie van Luuk.....
De foto's spreken alleen al boekdelen, ben benieuwd hoe dik het fotoboek zal worden als jullie terug zijn.
Nu nog het visa, maar dat zal zeker ook lukken, dan kan Thailand door jullie ontdekt worden.
Ben erg benieuwd naar jullie volgende verhaal en hoop maar dat de inkt niet op raakt......
Knuffel en XXXXX
Pap en Mam.
-
01 Maart 2013 - 10:32
Maxime:
Hoi lieve Dani en Niels,
Wat een verhaal weer! En ik moest toch wel even lachen om het verhaal met dat jongetje en het tuben. Bizar hr ;)! Hihi! Vandaag is het 4 maart in Nederland en ik hoop dat het allemaal voorspoedig is verlopen voor jullie. Wat een pech dat er een feest was in Thailand, waardoor jullie je visum moesten verlengen van Laos. Maar goed, jullie zijn er (bijna!) en dan ga je weer genieten van het volgende land :D:D:D!
Hier gaat alles zijn gangetje, zoals je in de mail had gelezen ;).
Ik kijk uit naar jullie verhaal over de 'crossing naar Thailand'!
Liefs,
Maxime. -
03 Maart 2013 - 16:46
Renee:
Hee lieverds! Op de een of andere manier had ik dit verhaal gemist! Maar de olifantjes had ik op facebook gezien en oooohh zo leuk! Wel vervelend dat jullie zo'n pech hebben met t visum, maar ik meen aan het volgende verhaal te zien dat het allemaal goed is gekomen... Ik ga me er nu eens in verdiepen!
Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley