Alles op tijd?

Speciaal voor Wim weer een ouderwets LANG verslag!

Onze eerste dag in Thailand werden we verwelkomd met heerlijke regenbuien. Het was niet koud maar heeft wel flink wat geregend. We zijn in Chiang Rai dan ook eerst maar eens naar het Hilltribe museum gegaan waar we hebben geleerd over de verschillende gebruiken van de bergvolken in Noord-Thailand.
Hierna zijn we met de lokale bus naar de Wat Rong Khun gegaan. Dit is een tempel helemaal wit met spiegelscherven beplakt. Binnenin is een schildering van een grote gouden Buddha en op de muur waar je binnenkomt zijn allerlei filmhelden geschilderd die de sfeer en wedergeboorte van de waan vertegenwoordigen. Waaronder KungFu Panda, Batman, Spiderman maar ook de Twin towers waar een vliegtuig in vliegt. Het is een zeer moderne tempel en ook pas gebouwd in 1997. Heel wat anders maar super gaaf om te zien!
Toen moesten we natuurlijk weer terug naar Chiang Rai en hoe doe je dat als er geen bushalte is…juist, gewoon langs de snelweg gaan staan en hopen dat er een bus voorbij komt. Toen kwam er een Sorng-taa-ou, dat is een soort tuktuk-auto-taxi en hier werden we door een vrouwtje naartoe gewezen. Dan wil je daar IN springen maar blijkt dat hij vol is dus dan er maar AAN hangen! Wind door je haren, althans de mijne, op de snelweg en ondanks dat we al vol zaten stoppen we gewoon om nog meer mensen mee te nemen, tja je kan ze tenslotte niet laten staan. Dus inschikken en met nu 4 man op de achterkant staan, geweldig!! Wil er iemand uit, dan zit er gewoon een heus STOPknopje op het plafond en stopt de tuktuk langs de weg, iedereen eruit en vervolgens er weer in om zo snel mogelijk weer verder te gaan. We hebben er van genoten!!
Helaas was het eten de eerste avond niet goed gevallen en zaten we beide aan de race, gaat het al ruim 10 weken goed, krijgen we nu problemen…ach het was één dagje en we waren er weer bovenop!

Vanuit Chiang Rai namen we de bus naar Chiang Mai. Dit ging boven al onze verwachtingen. Onze bagage werd gelabeld, wij werden naar onze plaatsen geëscorteerd door een jongen die ook nog eens Engels sprak en de bus vertrok stipt op tijd. De reis zou 7uur duren volgens de Lonely Planet maar na 3,5uur waren we op het busstation…ik was net zo gewend aan dat rustig aan doen en te laat vertrekken, krijgen we dit…het moet niet gekker worden!
De wegen zijn hier stukken beter, we reden op wegen waar er gewoon 4 banen waren en geen gaten in de weg zaten. De vangrails is hier al van ijzer i.p.v. bamboe/hout en de bewegwijzeringsborden zijn meer aanwezig. Wat ons ook opvalt zijn de grotere en betere huizen langs de weg en het aanwezig zijn van hele grote gouden of gekleurde Buddha’s op heuvels en in dorpen. In de steden zit op iedere hoek van de straat een 7eleven wat ons veel aan Amerika doet denken…zijn we wel echt in Thailand?

Omdat we dus al om 12.30uur in Chiang Mai waren hebben we direct de minivan naar Pai genomen. Deze rit gaat door prachtig berglandschap waar we enorm van hebben kunnen genieten want onze chauffeur reed voor de verandering eens niet als een debiel! 762 bochten later, nee we hebben ze niet geteld maar dit in de Lonely Planet gelezen en het ging ook echt met haarspelbochten omhoog en omlaag, kwamen we aan in het relaxte dorpje Pai. We hebben een fijne bamboohut gevonden waar zich ’s avonds wat vrolijke kakkerlakken, slakken en andere insectenvrienden hadden verzameld. Tot nu toe dachten we onze klamboe voor niets mee genomen te hebben maar waren er nu heel blij mee want in degene die er hing zaten de meest grote gaten waar al deze vrolijke vrienden gewoon doorheen zouden kunnen. Nu liggen we veilig samen in ons tentje!!
In Pai hebben we 2 dagen een motorbike gehuurd om de prachtige omgeving te bewonderen. Watervallen, Pai Canyon, Hot Springs, olifanten en gewoon lekker rijden door het landschap. We hebben er enorm van genoten en ik heb inmiddels gereden op de motorbike met Niels achterop, we leven nog :) Ik vind het leuk!!
Onderweg naar een van de watervallen zwaaide een mannetje dat we moesten stoppen, op de terugweg hebben we dit gedaan en we dachten een sapje te krijgen om te proeven maar heel de tafel werd vol gezet met snacks uit de tuin. Als er iets leeg was werd het meteen aangevuld en we kregen nog wat Roselle wijn om te proeven. Het was zo lekker dat we een flesje wijn mee hebben genomen en een bijzondere herinnering rijker zijn!
Ook even genoten van een heerlijke Thaise massage. Het was erg druk, Niels mocht na 5 min gaan liggen en ik moest nog heel even wachten…toen kwam er een heuse ladyboy binnen gelopen en je raadt het al…dit was mijn masseur/masseuse. Een ladyboy is een man die zich helemaal kleed en gedraagt als een vrouw, je ziet ze hier echt overal, Thailand schijnt er vol mee te zitten haha en ik werd er door gemasseerd. Gelukkig was hij/zij niet heel voorzichtig waar ik even bang voor was met zo’n figuur :) Ach, weer een ervaring rijker zullen we maar zeggen!

We hebben Pai per local bus weer verlaten. Hier kwam het gevoel van Azie weer helemaal terug want de bus die er om 11.00u zou zijn kwam om 11.15u en vertrok om 11.30u met al onze bagage gewoon in het gangpad en deze bus viel nog net niet uit elkaar…JA we zijn eindelijk weer in Azie!!
Voordeel van deze uit elkaar vallende bus was dat hij niet zo hard kon rijden, hadden we in de minivan nog het idee dat we uit de bochten zouden vliegen…hier hadden we het idee dat we weer achteruit de berg af zouden rijden omdat hij amper omhoog kwam! Hierdoor wel van het prachtige uitzicht kunnen genieten en meer dan de helft minder betaald dan de minivan, tja we zijn tenslotte al lang op reis en ons geldboompje begint af te sterven.
Helemaal nu we in Soppong in het prachtige Soppong River Inn zitten. Helaas was de River Rimm cottage al bezet, door een Nederlands stel van 70 nota bene, dus zitten we nu in de Bamboo hut. Een stuk goedkoper wel maar nog steeds voor ons budget heel luxe. Soms moet je jezelf verwennen en de matrassen hier zijn een geschenk uit de hemel dus nemen wij het er even flink van hier!! 2 nachten goed slapen! De eigenaresse is een ontzettend lieve vrouw, wiens man een Amerikaan is en ze hebben zelf veel gereisd en in Amerika en China gewoond. Ontzettend gezellig om mee te kletsen!
In Soppong zijn we maar 1 volle dag geweest en deze dag hebben we samen met Toy de bergvolken in de omgeving bezocht. Toy was niet zoals de echte Aziaten…wij zaten nog vrolijk aan ons ontbijtje toen hij 10min te vroeg voor onze neus stond. Dat verwacht je toch gewoon niet, thee dus maar in een beker meegenomen en nog even vlug alles opgegeten om vervolgens in zijn pickup naar de Karen te rijden. Nog noordelijker zijn dit de giraffevrouwen met vele ringen om hun nek maar hier zit een ander soort. Half traditioneel gekleed met alleen de rokken en gewone shirts erop. We kwamen bij het weefgedeelte waar meteen 8 vrouwen op sprongen om hun verkoopwaar te halen en aan ons ten toon te stellen. Ongelooflijk wat mooi en veel. We zijn er bij gaan zitten en hebben samen eens overlegd wat we zouden willen en hoeveel we eraan uit wilden geven. Zoals we inmiddels hebben gemerkt is de rolverdeling zo dat ik de onderhandelingen doe, blijk er toch net wat beter in te zijn dan Niels dus we hebben een deken uitgezocht en van 800THB hebben we hem nu voor 650THB (16,50euro) meegekregen. Van 2 andere vrouwen nog beide een sjaal gekocht voor 3,50euro en toen was iedereen blij! Dan te bedenken dat ze met 1 zo’n sjaal 2 dagen bezig zijn en dat ze hun waren dus verkopen aan venters die het in Chiang Mai op de markt verkopen voor het dubbele. Wij zijn blij dat we de kans hebben gekregen het bij deze vrouwen zelf te kopen en dat het geld ook echt bij hen terecht komt in plaats van maar de helft!
Na de Karen hebben we de Red Lahu bezocht waar er maar weinig van traditioneel gekleed gaan. Bij de Black Lahu zijn ze wel traditioneel gekleed en zelfs de jongeren hebben een traditionele broek aan. Toy bleef beneden en Pama, een jongen uit het dorp, heeft ons meegenomen naar de spirit well. Een ingestorte cave boven op de heuvel. Onderweg nog even geholpen om een motorbike uit de berm te trekken want deze was van het pad geraakt. De wandeling was prachtig maar verschrikkelijk warm op het heetst van de dag. Super trots op Niels die het weer gelukt is met zijn been, welliswaar met pijn maar hij doet het wel!
Boven hebben we in de jungle geluncht met sticky rice en chicken basil. Heerlijk en zeer welkom na zo’n klim. Terug naar beneden was een stuk makkelijker :)
Hierna zijn we bij het viewpoint foto’s gaan maken en doordat het geregend heeft vanochtend was het uitzicht prachtig!
In de Mae Lana valley zijn we bij de Shan op bezoek geweest waar we hebben geleerd over de monnikken en in dit zeer rustige dorpje zijn homestays. Als je hier bij mensen thuis verblijft kun je met hen meehelpen op het land in het oogstseizoen, Niels en ik keken elkaar aan en dachten beide hetzelfde…dat komt op ons lijstje van dingen die wij nog eens zouden willen doen! In Thailand komen we dus ook nog wel eens terug. Na de Shan zijn we nog bij de Lisu gaan kijken waar ze als een van de weinigen nog in klederdracht lopen maar dan wel gemoderniseerd. Jongens met glitterende broeken en meiden met heuse tijgerprintjes over hun fluwelen onderjurk. Gaaf om te zien maar wel het dorp wat het meest ontwikkeld leek en weinig rust uitstraalde.
Het was een heerlijke dag en moe en voldaan zijn we op het deck van de Soppong river inn gaan genieten van een biertje en een sapje!

Morgen vertrekken we weer naar de grote stad, Chiang Mai. Hier blijven we een paar dagen om te shoppen, koken, mediteren en nog wat mooie tempels te bezoeken!
We kijken uit naar jullie reacties en duimen voor wat mooi lenteweer in Nederland!!